Współcześnie można spotkać się z wieloma opiniami jakoby dzieci, zwłaszcza w okresie przedszkolnym zachowywały się coraz gorzej. Panie wychowawczynie nagminnie rozmawiają z rodzicami na temat zachowania ich pociech podczas czasu spędzonego pod ich opieką. Często skarżą się, że dzieci są rozkojarzone, nie potrafią skupić się na powierzonych im zadaniach, grymaszą, są złośliwe, nie wykonują ich poleceń. Oczywiście część z tych zarzutów jest zasadna. Nie wszystkie dzieci są grzeczne a bardzo duża część ich zachowania wynika z wychowania przez rodziców, należy jednak pamiętać, że nie można aż tak generalizować całego społeczeństwa bo każde dziecko jest jednak inne. Problem tkwi w zdrowiu. Zamiast oskarżać każde dziecko o złe zachowanie wynikające z wychowania warto zastanowić się jakie inne czynniki mogą wpływać na to, że dziecko zachowuje się tak a nie inaczej. Kwestia może leżeć w uwarunkowaniach genetycznych, być może dziecko to ma bardzo żywiołowy charakter, który nie pozwala mu na zajmowanie się tylko jedną czynnością. Takie dzieci interesuje niemal wszystko co dzieje się w około. Często może sygnalizować to rodzicom nadpobudliwość, zwaną również ADHD. Warto w takim przypadku udać się z dzieckiem do psychologa, który rzetelnie oceni czy nasze dziecko może zachowywać się źle na skutek uwarunkować niezależnych od niego. Pomoc specjalisty. Jeżeli jednak wszystkie wyżej wymienione sytuacje nie zostaną potwierdzone to być może faktycznie należy przyjąć do wiadomości opinię wychowawczyni z przedszkola. Należy wtedy zwrócić uwagę na zachowanie swojego malucha. Może okazać się, że zaobserwowane przez nas sytuacje będą mogły być rozwiązane, być może wystarczy tylko porozmawiać z dzieckiem i wytłumaczyć mu jak powinno się zachowywać w konkretnych sytuacjach. Częstym błędem rodziców jest natomiast niedopuszczanie do myśli kwestii związanych ze złym zachowaniem dziecka czy z brakiem jego koncentracji. Rodzice często uważają, że ich pociechy są idealne a uwagi o rozkojarzeniu dziecka to tylko wymysły wychowawcy przedszkolnego.  Jest to jedno z najgorszych zachowań rodziców, które krzywdzi dziecko ponieważ nie pozwala na pomoc kiedy jest na to odpowiednia pora aby nie miało większych problemów na przykład idąc już do szkoły.