Śmierć jest zawsze trudnym tematem, zarówno dla dorosłych, jak i dzieci. Rodzice nie zawsze wiedzą, jak o niej rozmawiać. Bywa, że milczą, bo sami nie potrafią pogodzić się z jej nadejściem. Kiedy malcowi umiera ukochany pupil, jego mały świat wywraca się do góry nogami. Koniecznie trzeba dziecku pomóc w przejściu przez te trudne chwile, bo to właśnie ono najbardziej przeżywa stratę. Po pierwsze: nie ignoruj Zwierzątko to w pewnym sensie członek rodziny i wierny towarzysz zabaw (nawet, jeżeli to chomik, czy myszka). Dziecko dużo bardziej przeżywa rozstanie z pupilem, niż członkami rodziny, z którymi miał sporadyczny kontakt. Najważniejsze, aby nie udawać, że nic się nie stało. Nie wolno bagatelizować jego uczuć nawet, jeżeli płacze po stracie małego gryzonia. Zwierzątko było ważną częścią jego życia i jego strata pozostawia ból. Nie staraj się pocieszyć dziecka słowami, że „to był tylko chomik”. W ten sposób dajesz mu sygnał, że jego uczucia nie są ważne. Po drugie: mów prawdę Rodzic nie może oszukiwać, że zwierzątko uciekło, pojechało do cioci i innych zwierzątek, zamieszkało w lesie itd. Taka wiadomość jest jeszcze gorsza, ponieważ pozostawia temat otwarty na kolejne lata. Dziecko stawia sobie szereg pytań: „dlaczego uciekł”, „czy go jeszcze zobaczę”, „co robiłem źle, że pojechał do cioci”, „jak teraz wygląda”, „a może płacze i nie wie jak wrócić do domu”. Pozostawiając dziecko z takimi pytaniami nie dajemy mu szansy na pożegnanie, pogodzenie się ze stratą i emocjonalne zamknięcie tematu. Porozmawiaj szczerze o tym, że zwierzątko było już stare/chore i musiało umrzeć. Nigdy nie mów, że zasnęło i będzie spało na wieki. Wówczas maluch nie będzie chciał go zakopać i nie zrozumie, czemu chcesz to zrobić. Po trzecie: nie podmieniaj Zdarza się, że rodzice pierwsi orientują się, że zwierzątko padło, dlatego starają się „podmienić" je na nowe, podobne. Dziecko doskonale zna swojego pupila i kiedy odkryje oszustwo, jego rozczarowanie będzie podwójne- losem i rodzicami. Nie wolno też kupować nowego zwierzątka „na pocieszenie”. W ten sposób dziecko dostaje sygnał, że o tych, którzy odeszli trzeba szybko zapomnieć. Po czwarte: daj przykład Nie ukrywaj swojego smutku po stracie waszego futerkowego towarzysza życia. Swoją postawą kształtujesz postawę dziecka. Pokaż, że po stracie i cierpieniu przychodzi czas smutku i pożegnania, ale w końcu można pogodzić się ze śmiercią i żyć dalej.
